Rycheza (990-1063)

Wsórd niewielu portretów kobiet jakie Matejko narysował w swoim poczcie polskich władców znalazł się wizerunek Rychezy - żony Mieszka II. Była ona córką palatyna reńskiego Herenfrieda Ezzona oraz Matyldy, która była siostrą cesarza Ottona III.

Ślub odbył się w 1013 roku. Rycheza została koronowana na królową w 1025 roku wraz z koronacją męża.

Wkrótce po opuszczeniu Polski przez Mieszka II również i ona zmuszona była opuścić niebezpieczny dla niej i swojego syna Kazimierza kraj. Wywiozła wówczas insygnia władzy królewskiej zapewne przekazane przez Bezpryma. Jej samej przysługiwał tytuł królowej Polski dożywotnio.

Do Polski powróciła wraz z Kazimierzem zapewne chcąc zapewnić tron synowi. Tak też się stało, lecz sama Rycheza nie była popularna wśród polskiego możnowładztwa dlatego powtórnie opuściła nasz kraj.

W 1047 roku wstąpiła do klasztoru benedyktyńskiego w Braunweiler i tam zmarła w 1063 roku. Chrobry wybierając dla Mieszka żonę z tak wysokiego rodu wyznaczył go jako swego następcę i kontynuatora polityki umacniania pozycji międzynarodowej państwa.